Demokrasi

Demokrasi, halk tarafından yönetilmek demektir. Bu isim, halkın kendi toplumlarının yönetim şeklini etkileyen kararlarda yer alabildiği farklı yönetim biçimleri için kullanılır. Modern zamanlarda, bunun yapılabileceği farklı yollar vardır:

  1. Halk, yeni yasalar ve mevcut yasalarda yapılacak değişiklikler hakkında karar vermek üzere bir araya gelir. Buna genellikle doğrudan demokrasi denir.
  2. Halk liderlerini seçer. Bu liderler yasalar hakkında karar verirler. Buna genellikle temsili demokrasi denir. Seçme işlemine seçim denir. Seçimler ya periyodik olarak ya da bir makam sahibi öldüğünde yapılır.
  3. Bazen insanlar yeni yasalar veya mevcut yasalarda değişiklikler önerebilirler. Bu genellikle, belirli sayıda destekçiye ihtiyaç duyan bir referandum kullanılarak yapılır.
  4. Kararları veren kişiler aşağı yukarı rastgele seçiliyor. Bu, örneğin bir duruşma için jüri seçerken yaygındır. Bu yöntem sıralama veya tahsis olarak bilinir. Bir duruşmada jüri, kişinin suçlu olup olmadığına karar vermek zorundadır. Avrupa'da jürili duruşmalar sadece cinayet, rehin alma veya kundaklama gibi ciddi suçlar için kullanılır.

İstikrarlı bir demokrasi olmak için bir devlet genellikle demokratik konsolidasyon sürecinden geçer.

Demokrasi, diktatörlüğün tam tersidir; gücün, ulusu yöneten tek bir kişinin elinde toplandığı, siyasi çoğulculuktan yoksun, halkın yerel siyasete katılımının olmadığı ve ifade özgürlüğünün çok az olduğu ya da hiç olmadığı bir yönetim türüdür.

Seçimler

Halk bir seçim yaptıktan sonra kazanan adaylar belirlenir. Bunun yapılma şekli basit olabilir: En çok oyu alan aday seçilir. Çoğu zaman, seçilen politikacılar bir siyasi partiye mensuptur. İnsanlar bir kişiyi seçmek yerine bir partiye oy verirler. En çok oyu alan parti daha sonra adayları seçer.

Genellikle, seçilen kişilerin belirli koşulları karşılaması gerekir: Belirli bir yaşa sahip olmaları ya da bir hükümet organının bu kişilerin işi yapmak için uygun niteliklere sahip olduklarına karar vermesi gerekir.

Herkes bir seçimde oy kullanamaz. Oy hakkı sadece vatandaş olan kişilere verilir. Bazı gruplar hariç tutulabilir, örneğin mahkumlar.

Bazı seçimler için bir ülke oy vermeyi zorunlu kılabilir. Oy kullanmayan ve iyi bir gerekçe göstermeyen bir kişi genellikle para cezası ödemek zorundadır

Polity IV veri serisi, ülkelerin ne kadar demokratik olduğunu ölçmenin bir yoludur. Bu harita 2013 yılına aittir.Zoom
Polity IV veri serisi, ülkelerin ne kadar demokratik olduğunu ölçmenin bir yoludur. Bu harita 2013 yılına aittir.

Bu harita Freedom House'un Dünyada Özgürlük 2016 araştırmasının bulgularını göstermektedir. Anket, ülkelerin ne kadar özgürlüğe sahip olduğunu bildirmektedir. Ülkelerin aynı renkte olması, tamamen aynı oldukları anlamına gelmez.   Serbest (86) Kısmen Serbest (59) Serbest Değil (50)Zoom
Bu harita Freedom House'un Dünyada Özgürlük 2016 araştırmasının bulgularını göstermektedir. Anket, ülkelerin ne kadar özgürlüğe sahip olduğunu bildirmektedir. Ülkelerin aynı renkte olması, tamamen aynı oldukları anlamına gelmez.   Serbest (86) Kısmen Serbest (59) Serbest Değil (50)

Ocak 2007'de yayınlanan Demokrasi Endeksi. Ülke ne kadar açık renkliyse o kadar demokratiktir.Zoom
Ocak 2007'de yayınlanan Demokrasi Endeksi. Ülke ne kadar açık renkliyse o kadar demokratiktir.

İkinci Dünya Savaşı'ndan bu yana ülkeler demokrasi fikrini kabul etmişlerdir. Bu harita kendilerini demokrasi olarak adlandıran ülkeleri göstermektedir. Bu ülkeler arasında Suudi Arabistan, Myanmar ve Kuzey Kore'nin yanı sıra Küba, Brunei ve Vatikan gibi küçük ülkeler de yer almaktadır Kendilerini demokrasi olarak gören hükümetler Kendilerini demokrasi olarak görmeyen hükümetlerZoom
İkinci Dünya Savaşı'ndan bu yana ülkeler demokrasi fikrini kabul etmişlerdir. Bu harita kendilerini demokrasi olarak adlandıran ülkeleri göstermektedir. Bu ülkeler arasında Suudi Arabistan, Myanmar ve Kuzey Kore'nin yanı sıra Küba, Brunei ve Vatikan gibi küçük ülkeler de yer almaktadır Kendilerini demokrasi olarak gören hükümetler Kendilerini demokrasi olarak görmeyen hükümetler

Demokrasi türleri

Demokrasi doğrudan ya da dolaylı olabilir.

Doğrudan demokraside herkes birlikte yasa yapma hakkına sahiptir. Doğrudan demokrasinin modern örneklerinden biri, toplumdaki herkesin oy kullandığı bir yasayı geçirme yönteminin adı olan referandumdur. Doğrudan demokrasiler genellikle ülkeleri yönetmek için kullanılmaz, çünkü milyonlarca insanı kanun ve diğer kararları almak için her zaman bir araya getirmek zordur. Yeterli zaman yoktur.

Dolaylı ya da temsili demokraside insanlar kendileri için yasa yapacak temsilcileri seçerler. Bu kişiler belediye başkanları, meclis üyeleri, Parlamento üyeleri veya diğer hükümet yetkilileri olabilir. Bu çok daha yaygın bir demokrasi türüdür. Şehirler ve ülkeler gibi büyük topluluklar bu yöntemi kullanır, ancak küçük bir grup için buna gerek olmayabilir.

Tarih

Antik kökenler

Bu tür bir hükümet uzun zaman önce klasik Atina'da eski Yunanlılar tarafından geliştirilmiştir. Vatandaş olan herkesi (köleler, kadınlar, yabancılar ve çocuklar hariç) tek bir alanda bir araya getirdiler. Meclis ne tür yasalar istediklerini konuşur ve bunları oylardı. Konsey yasaları önerirdi. Tüm yurttaşların meclise katılmasına izin verilirdi.

Konsey çekilişle (kura) belirlenmiştir. Konsey'deki katılımcılar her yıl değişirdi ve Konsey'deki kişi sayısı en fazla 500 olurdu. Bazı makamlar için Atinalı vatandaşlar bir taş ya da tahta parçasına en beğendikleri adayın adını yazarak liderlerini seçerlerdi. En çok oyu alan kişi lider olurdu.

Orta Çağ

Orta Çağ'da seçimlerin yapıldığı birçok sistem vardı, ancak bu dönemde sadece birkaç kişi katılabiliyordu. İngiltere Parlamentosu, Kral'ın gücünün sınırlı olduğunu söyleyen ve halkın belirli haklarını koruyan bir belge olan Magna Carta ile başlamıştır. İlk seçilmiş parlamento 1265 yılında İngiltere'de De Montfort'un Parlamentosu'dur.

Ancak, sadece birkaç kişi gerçekten katılabildi. Parlamento halkın sadece yüzde birkaçı tarafından seçiliyordu (1780'de halkın %3'ünden azı katılmıştı). Hükümdarın da parlamentoları çağırma yetkisi vardı. Uzun bir süre sonra Parlamento'nun gücü artmaya başladı. 1688'deki Şanlı Devrim'den sonra, 1689 İngiliz Haklar Bildirgesi Parlamentoyu daha güçlü hale getirdi. Daha sonra, hükümdar gerçek güce sahip olmak yerine bir sembol haline geldi.

Demokratik konsolidasyon

Demokratik konsolidasyon, yeni bir demokrasinin olgunlaştığı süreçtir. Bir kez olgunlaştıktan sonra, dışsal bir şok olmaksızın diktatörlük yönetimine geri dönülmesi pek olası değildir.

Buradaki fikir, konsolide olmamış demokrasilerin özgür ve adil olmayan aralıklı seçimlerden muzdarip olduğudur. Başka bir deyişle, güçlü gruplar sistemin adil bir şekilde işlemesini engelleyebilmektedir.

İlgili sayfalar

Sorular ve Yanıtlar

S: Demokrasi nedir?


C: Demokrasi, gücün halkın elinde olduğu bir yönetim biçimidir.

S: Demokrasi nasıl uygulanabilir?


C: Demokrasi doğrudan demokrasi, temsili demokrasi, referandumlar ve rastgele seçim yoluyla uygulanabilir.

S: Doğrudan demokrasi nedir?


C: Doğrudan demokrasi, insanların yeni yasalar ve mevcut yasalarda yapılacak değişiklikler hakkında karar vermek için bir araya gelmesidir. Genellikle sadece küçük ülkelerde veya kasabalarda kullanılır çünkü modern nüfus bu tür bir karar alma süreci için çok büyüktür.

S: Temsili demokrasi nedir?


C: Temsili demokrasi, halkın liderlerini seçmesi ve liderlerin de onlar adına yasalarla ilgili kararlar almasıdır. Seçimler ya periyodik olarak ya da bir makam sahibi öldüğünde yapılır.

S: Referandum neleri içerir?


C: Referandum, insanların önerilen yeni yasaları veya mevcut yasalarda yapılacak değişiklikleri oylamasını içerir.

S: Jüriler genellikle ne zaman devreye girer?


C: Jüriler genellikle Avrupa'da ciddi suçları içeren davalar için aşağı yukarı rastgele seçilir. Ancak, cezai konularla ilgili olmayan birçok hukuki davada jüri yer almaz ve bunun yerine kararlar bir yargıç veya yargı heyeti tarafından verilir.

S: Bir diktatörlüğün demokratik bir hükümetten farkı nedir?


C: Diktatörlükte güç tek bir kişinin elinde toplanırken, demokrasilerde güç seçimler ve referandumlar gibi çeşitli karar alma süreçleri yoluyla halk arasında paylaşılır. Diktatörlükler aynı zamanda ifade özgürlüğüne karşı hareket etme eğilimindeyken, demokrasiler bunu yönetim ilkelerinin bir parçası olarak teşvik eder.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3